เจริญพรญาติโยมผู้อ่านทุกท่าน ถ้าถามว่า อวัยวะใดของมนุษย์ทรงอำนาจมากที่สุดบางคนบอกหัว เพราะเอาไว้คิด บางคนบอกมือ เพราะเอาไว้ทำ บางคนบอกเท้า เพราะเอาไว้เดินเหินไปไหนมาไหน แต่บางคนก็บอกว่า หอย หอยในที่นี้คืออะไรก็ขอให้คิดกันเอาเอง
เพราะหอยคือต้นกำเนิดของมนุษย์ทุกผู้ทุกนาม ทว่าก็มีคนมากมายที่ต้องมีวิวาท เป็นเรื่องเป็นราว ทะเลาะเบาะแว้งถึงขั้นทำร้ายร่างกายกันก็เพราะหอย เอาความปรารถนาในหอยมาเป็นอารมณ์จนสร้างปัญหา ไม่เชื่อก็ลองดูกรณีรอบตัวก็ได้ จนอาจกล่าวได้ว่าหอยนั้นถ้าเกิดบ้าเข้าไปแล้ว จะเสียคนเอาได้ง่าย ๆ ไม่เชื่อก็ลองดูอุทาหรณ์นี้ดูเถิด
ก็อต เป็นเด็กวัดของอาตมาเอง ปกติก็อตก็มีงานทำ แต่ว่าทีนี้ ก็อตมันชอบไปเที่ยวกลางคืน ไอ้การไปเที่ยวมันก็ต้องเจอผู้หญิงมากหน้าหลายตา ก็อตมันก็เลยไปจีบ ไปคลุกคลีตีโมง เรียกได้ว่าจีบไปทั่ว มีความสัมพันธ์สนิทชิดเชื้อไปเรื่อย เงินทองนั่นก็ไม่ได้มีเก็บมีอะไรหรอกนะ ก็ไปลงกับการเที่ยวเล่นเช่นนี้หมด
เที่ยวไปเที่ยวมา สนุกไปสนุกมา ปรากฏว่าก็ถึงขั้นเสียงานเสียการ ทำงานบ้างไม่ทำบ้าง สุดท้ายก็เลยถูกออกจากงานไป ความซวยก็เลยตกอยู่ที่ไอ้ก็อตนั่นแหละ เสียงานเสียการก็ด้วยเรื่องหอยแท้ ๆ บทเรียนราคาแพงเชียวละจะบอกให้
อาตมาก็เลยสั่งสอนว่า ไอ้การเที่ยวเล่นเนี่ย มันก็เป็นของปกติ อาตมาไม่ได้ห้ามอะไรเพราะมันเป็นวิสัยปกติของปุถุชน อาตมาห้ามมิได้หรอก แต่ว่าไอ้การเที่ยว การไปติดพันผู้หญิงเนี่ย อย่าให้เสียการงาน พอเสียการงานขึ้นมาผลมันก็จะเป็นแบบนี้แหละ
ขอให้ตรองดูกันให้ดี อาตมาไม่ได้ห้ามนะ เรื่องพรรค์นี้ เพราะการกระทำใด ๆ ขึ้นกับผู้กระทำ ผลของการกระทำผู้นั้นก็ต้องรับไป เป็นส่วนของตน แต่อาตมาใคร่จะเตือนสติว่าหอยไม่ได้ผิดอะไร แต่ไอ้ความยึดติดในความสุข ความปรารถนาจนโงหัวไม่ขึ้น จนเรียกว่าบ้าไปแล้ว นั่นทำให้เกิดปัญหา ถ้าเกิดบ้าขึ้นแล้ว บ้าหอย บ้าเที่ยว บ้าเริงรมย์ตัวเราไหลไปตามกิเลสที่เกิดขึ้นจนโงหัวไม่ขึ้น ตรงนั้นแหละอันตราย ถ้าเที่ยวเล่นเสพสุรานารีภาชีกีฬาบัตร จนเสียงานเสียการ นั่นก็คือผลแห่งการกระทำ สุขชั่วครู่ แต่สุขเช่นนี้เหมือนของอร่อยเคลือบยาพิษบาง ๆ ไว้ เที่ยวสนุก กินอร่อย หอยรสเด็ด มารู้อีกทีสารพิษเต็มตับเต็มอะไรไปแล้ว จะแก้ก็อาจจะสายเกินไป
อำนาจกิเลสมันรุนแรงเหลือหลายเกินกว่าที่คนเราจะจินตนาการออก ในที่นี้คืออำนาจความสนุก อำนาจความเริงรมย์ อำนาจหอย เป็นของหวานของอร่อยที่น่าลิ้มชิมรส พอกินได้รสดีมีความเอร็ดอร่อยก็กินอีก ถ้าไม่ได้กินมันก็เป็นทุกข์ โมโหหิว ก็ต้องกินเข้าไปจะได้สบายใจสมปรารถนา สุดท้ายเบาหวาน ความดันถามหา เพราะน้ำตาลมันล้น แต่ไอ้กิเลสนี้มันแปลก คนเรากินอะไรเข้าไป พอมันถึงจุดที่อิ่ม ร่างกายยัดต่อไปไม่ไหว มันก็ต้องพอ ต้องหยุด ถึงอยากก็ต้องหยุด ไม่งั้นเป็นชูชกท้องแตกตาย ต้องรอจนกว่าข้างในมันจะย่อยแล้ว กระเพาะว่างลงแล้วจึงใส่ไปได้ แต่จิตมนุษย์เรา มันใหญ่กว่ากระเพาะอาหาร มันไม่หยุดง่าย ๆ อยากแล้วอยากอีก เพลิดเพลินแล้วเพลิดเพลินอีก ไอ้ตัวกิเลสมันก็ยั่วเราแล้ว ยั่วเราอีก จิตเรามันใหญ่ มันไม่อิ่ม มันก็ไล่ตามไปกินของหวานทางจิตนั่นอีก ถ้าไม่ได้กิน มันก็ยั่วให้เรากิน ไอ้ระหว่างที่มันยั่วแล้วเราไม่ได้กินเราก็เป็นทุกข์เหมือนหิวข้าว สุดท้ายเป็นเรื่อง ถ้าของหวานของอร่อยจริง ๆ มันคือโรคภัย แต่ของหวานของอร่อยทางจิต มันมากกว่าโรคภัย มันคือชีวิตของเราทั้งชีวิตที่มันจะมีปัญหา
เรื่องพวกนี้ไม่ได้กินความแค่เรื่องหอย สุรานารีภาชีกีฬาบัตร มันคือทุกเรื่องเลย อำนาจเงิน อำนาจความโลภ ความโกรธ ความหลง พวกนี้คือกิเลสหมด เป็นของที่เข้ามายั่วยวนเราทุกวัน เห็นทุกวัน เป็นทุกวัน ในฐานะที่เราเป็นคนธรรมดา เป็นปุถุชน ไม่ได้เป็นอเสขะบุคคล คือเป็นพระอรหันต์ดับสนิท เราคือผู้ที่โลดแล่นอยู่บนกองกิเลส เราจะทำอย่างไรกับมันดีเพื่อไม่ให้เราเสียคน
คำตอบสั้น ๆ คือ มีสติ
ที่เขาพูดว่า สติมา ปัญญาเกิด นั่นล่ะเรื่องจริง ถ้ามีสติพร้อม รู้ว่าสิ่งใดควรไม่ควร สิ่งใดทำแล้วเป็นคุณเป็นโทษ เมื่อมีสติ เห็นไอ้ตัวกิเลสมันชักจูงกวักมือเรียกหา เราจะไม่ถลำลึกลงไป เอาอย่างสามัญที่สุดเลย คนเราไปกินไปเที่ยว กินเที่ยวมันก็ต้องมีสุราเมรัยเป็นของคู่กัน สุราเมรัยนี้เขาว่ามันขม ๆ อาตมาไม่เคยหรอกเพราะอาตมาไม่ชอบมาแต่เด็ก มีความหลังฝังใจเป็นหนักหนา แต่รู้ว่าอำนาจสุรามันเป็นอย่างไร สุรามันขม กินแล้วเมา เมาแล้วมันก็สนุกขึ้น จะคุยอะไรมันก็ดูเพลิดเพลินถูกคอไปหมดทุกสิ่ง พอเหล้าเข้าปาก กิเลสกวักมือเรียก ดวดอีก ๆ หมดแก้วเลย เอ้า ชน เอ้า ไม่ผสมละกัน จะได้เมาๆ เจอสาวสวยมา เตลิดเปิดเปิงไปอีก อย่างนี้เราเดินไปตามที่กิเลสมันล่อ แต่ถ้ามีสติคอยดึงไว้แล้ว เอาล่ะถึงวันนี้โยม ๆ จะไปดื่มก็เถอะนะ คุณโยมก็จะคิดมากขึ้น ลูกเมียรออยู่ไหม กลับบ้านยังไง เอารถมาด้วยสิ ทำยังไงดี มันก็ต้องคิด อย่างที่เขาเรียกกันว่าDrink Responsibly หรือดื่มอย่างมีความรับผิดชอบ ขอใช้คำอังกฤษสักหน่อย
แต่ว่าไม่ดื่มเลยนั่นแหละดีสุด ตัดไฟเสียแต่ต้นลม เพราะสุราคือประตูให้กิเลสจู่โจมได้ง่ายขึ้น
ฉะนั้น การมีชีวิตบนกองกิเลสรอบตัว ในฐานะคนธรรมดา อย่าบ้ากับมันให้มาก อย่าไหลตามมัน ถ้าไหลตามมันจะเสียคน ขอเจริญพร
